تعادل بین زندگی و کار شامل بررسی چگونگی مدیریت زمان توسط افراد و تقسیم بندی و نحوه‌ی استفاده از آن در کار و زندگی است.

وقت خارج از کار ممکن است شامل مدیریت روابط، مسئولیت‌های خانوادگی و سایر علایق و سرگرمی‌های غیر کاری باشد.

به زبانی دیگر، تعادل میان زندگی و کار به میزان اولویت‌بندی بین فعالیت‌های شخصی و حرفه‌ای در زندگی فرد و میزان فعالیت‌های مربوط به شغل آن‌ها در خانه اشاره دارد.

فریتینکر پل کراسنر می‌گوید که انسان شناسان اغلب خوشبختی را به این معنی که تفاوت کمی بین زندگی حرفه‌ای و شخصی فرد وجود داشته باشد، تعریف می‌کنند.

امروزه برقراری تعادل بین کار و زندگی به دلیل افزایش فناوری که اهمیت مکان فیزیکی را در تعریف تعادل کار و زندگی از بین می‌برد، موضوع جدیدی است. قبلاً بردن کار به خانه دشوار یا غیرممکن بود و بنابراین بین زندگی حرفه‌ای و شخصی مرز مشخصی و ملموسی وجود داشت.

افزایش فناوری موبایل، نرم افزارهای مبتنی بر ابر و گسترش اینترنت باعث شده است که کارمندان “به طور دائمی” در محل کار خود کار کنند و باعث از بین رفتن تمایز بین زندگی حرفه‌ای و شخصی شود. برخی از مفسران استدلال می کنند که تلفن‌های هوشمند و دسترسی “همیشه روشن” به محل کار جایگزین کنترل استبدادی مدیران شده است.